นอนไม่หลับเป็นคุณลักษณะที่พึ่งประสงค์

โปรดติดต่อลงโฆษณา
เพื่อร่วมสนับสนุนแพลตฟอร์มฟรีของเราต่อไป
Top Leaderboard
Fixed 1,900 baht/month
Slot 550 baht/month

นอนไม่หลับเป็นคุณลักษณะที่พึ่งประสงค์

ติดต่อลงโฆษณา
Leaderboard in Content 1st
Fixed 1,000 baht/month
Slot 300 baht/month

ช่วยกันเก็บความช่างคิด กระตือรือร้น ของเด็ก ๆ ด้วยการปล่อยและให้เวลาเด็ก ๆ ได้ทำในสิ่งที่เค้าสนใจ แม้ว่ามันจะดูไร้สาระในสายตาเราก็ตาม

วันนี้ไปเดินห้างกัน แวะดูแผนกทุกอย่าง 60 บาท สีฝุ่นบอกอยากได้ ชุดเย็บผ้า พ่อบอกเรามีทุกอย่างครบที่บ้านแล้ว แค่ไปหาอุปกรณ์ให้ครบก็เย็บผ้าได้

สีฝุ่นในวัย 7 ขวบบอก หนูอยากเย็บผ้า แม่ไม่ยอมให้หนูเย็บสักที

พ่อคิดในใจ เป็นใครก็ไม่อยากให้เย็บหรอก เพราะคราวที่แล้วให้ลองเย็บไปทีหนึ่ง ทำเสร็จหาเข็มไม่เจอ สุดท้ายไปเจอที่เบาะโซฟา ถ้าหาไม่เจอต้องมีใครถูกเข็มจิ้มตูดแน่เลย

จากการสังเกตไม่ว่าจะเป็นของเล่น ของใช้ เครื่องเขียนต่าง ๆ ถ้าตามใจลูก มักจะพบว่าเล่นได้นาน ลูกซื้อมาแล้วเอาไปสร้างสรรค์ทำโน้นนี่นั้นได้เยอะ เหมือนมีแผนหรือคิดล่วงหน้าไปแล้วว่าจะเอาไปทำอะไรบ้าง

ครั้งนี้เหลือบมองเอ...มีกล่องเก็บกระทัดรัด ยังไงเสร็จก็เก็บเข็มได้เลย ไม่เหมือนคราวที่แล้ว ที่แม่ให้พร้อมหลอดด้ายเปลือย ๆ โอกาสที่เข็มจะไปนอนรอจิ้มตูดใครคงลดลง เลยซื้อให้

กลับมาบ้านเห็นรีบแกะดู อุปกรณ์ใหม่อยู่พักหนึ่ง ทำโน้นทำนี่ สักพักพ่อก็ได้รับกระดาษแผ่นมีร่างแบบ Jacket ลูกบอกพรุ่งนี้จะลงมือทำ

พอดีว่าพรุ่งนี้มีเรียนเปียโนต้องตื่นเช้า เลยพยายามให้เข้านอนเร็ว นอนกลิ้งไปสักพัก ลูกบ่นว่า นอนไม่หลับ เพราะตื่นเต้น คิดถึงแต่เรื่องเสื้อ jacket ที่ออกแบบไว้ ว่าจะทำอย่างไร วิธีไหน และยังคิดไปเรื่องราว (story) เกี่ยวกับเสื้อ ประมาณความคิดพลุ่งพล่าน มากมายจนนอนไม่หลับ 555

เลยบอกว่าพ่อก็เป็น ตอนทำงานค้างไว้เแล้วต้องส่งสีฝุ่นเข้านอน ยังอยากทำงานอยู่คิดโน้นคิดนี่แล้วนอนไม่หลับ

สักพักลูกก็หลับ แต่พ่อก็นอนไม่หลับ เพราะวันนี้พ่อนอนกลางวัน 555

นึกถึงเรื่องเล่าจากแม่พิศ ที่เล่าถึงสู่ขวัญ เด็กบ้านเรียนรุ่นพี่สีฝุ่น ที่มักนอนไม่ค่อยหลับ เพราะความคิดมันพลุ่งพล่าน ด้วยความช่างคิด

นึกถึงตัวเองตอนเริ่มต้นทำกิจการของตัวเอง มีช่วงที่อยากจะทำโน้นนี่นั่น ซึ่งสิ่งนี้นี่น่าที่เราอยากเห็นในตัวลูก

นึกถึงเด็ก คนอื่น ๆ คิดว่าหลาย ๆ คนก็มีภาวะแบบนี้ มีสิ่งที่ตัวเองอยากทำ ซึ่งอาจจะดูไม่ได้มีความสำคัญในสายตาคนอื่น แต่เป็นสิ่งที่ออกมาจากข้างใน และมักจะถูกเบียดบังว่า ทำอะไรไม่เห็นมีประโยชน์ มันเอาไปใช้อะไรได้ ไปอ่านหนังสือดีกว่าไหม เรียนจบแล้วค่อยมาทำดีกว่าไหม ไม่ได้อยู่ในหลักสูตร หรือต้องเอาเวลาไปเรียนในห้อง ทำการบ้าน เรียนพิเศษ จนไม่มีแรงทำสิ่งที่อยากทำ เป็นบ่อย ๆ ก็เลยไม่ได้ยินเสียงจากข้างในของตัวเอง มีแต่เสียงที่ผู้ใหญ่ หรือคนอื่นบอกให้ทำ และอาจจะลงเอยด้วยการถูกบ่นว่า..... คิดไม่เป็น

นึกถึงหลักสูตรและตัวชี้วัด (ช่างหมกหมุ่นเนอะ) คือด้วยความที่ต้องบันทึกร่องรอยการเรียนรู้ของลูก รู้สึกว่าเรื่องนี้เป็นสัญญาณที่ดีเป็นตัวชี้วัดที่ต้องบันทึก แต่จะลงไปตรงไหน แห่งใดในหลักสูตรแกนกลาง พ.ศ. 2551 ละ คิดว่าไปคิดมาว่าน่าจะอยู่หมวด คุณลักษณะที่พึ่งประสงค์

ว่าแล้วก็ขำ เพราะลูกไม่ชอบไปโรงเรียนส่วนหนึ่งก็เพราะไม่อยากนอนกลางวัน นึกถึงพี่น้ำอุ่นก็หลุดออกจากโรงเรียนอนุบาลมาเป็นเด็ก homeschool ก็เพราะไม่ยอมนอนกลางวัน

ใครจะไปนึกว่า นอนไม่หลับจะเป็นคุณลักษณะที่พึ่งประสงค์ได้