หลังจาก Landing ที่ประเทศไทย และกักตัวรอผลตรวจโควิดเป็นลบ แม่กับพี่เพียวออกเดินสำรวจแถวๆโรงแรมที่พักว่ามีร้านอาหารอะไรบ้าง พวกเราเดินห่างจากโรงแรมได้สักพักใหญ่ๆก็เลือกทานอาหารที่ร้านๆหนึ่ง เนื่องจากว่าหิวกันมากแล้ว ระหว่างทานอาหารก็พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องสัพเพเหระต่างๆ ทั้งเรื่องอาหาร เรื่องประสบการณ์เดินทางไกลครั้งแรกของพี่เพียว เรื่องกิจกรรมที่ได้ทำในช่วงทริป 3 เดือนในเยอรมณี เรื่องความรู้สึกที่ได้กลับมาประเทศไทยที่เราเรียกว่าบ้านอีกครั้ง และอีกหลายๆเรื่อง เหมือนเป็นการทบทวนประสบการณ์ และความทรงจำของทั้งพี่เพียวและแม่ ทำให้แม่เข้าใจมุมมองในเรื่องต่างๆของพี่เพียวมากขึ้น และพี่เพียวก็ได้สำรวจความรู้สึกของตัวเองในเรื่องต่างๆด้วย มื้อนี้เลยทั้งอร่อย และสนุก ระหว่างเดินทางกลับที่พัก พวกเราเจอกับพ่อค้าขายผลไม้สดจึงแวะอุดหนุน ระหว่างรอพ่อค้าเตรียมผลไม้ก็ได้คุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นอัพเดทเรื่องข่าวสารบ้านเมืองด้วย และอีกอย่างหนึ่งที่แม่สังเกตุเห็นได้ชัดเจนคือ พี่เพียวมีความอดทนมากขึ้น เพราะด้วยตอนที่พี่เพียวยังอยู่ที่เยอรมณี พี่เพียวเดินเยอะมากๆ เพราะที่เยอรมณี คนนิยมเดินเท้า และเดินได้เป็นระยะทางไกลๆ ทำให้พี่เพียวเคยชินที่จะเดินได้ไกลมากขึ้น ถือว่าเป็นอีกหนึ่งความเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีที่เกิดขึ้นกับพี่เพียว