วันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ ฉัน โมกข์ น้องแหวน จะสลับกันสอนเราอีก 2
คนจะไปบ้านคนสอน
วันนี้ตาโมกข์เป็นคนสอนแต่น้องแหวนหกล้มเลยมาไม่ได้
ฉันเลยต้องไปเรียนกับโมกข์แค่คนเดียว
โมกข์จะสอนเรื่องตะบองเพชร
ซึ่งตอนนั้นฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย
โมกข์สอนว่า
" ก่อนอื่นถ้ารูกระถางใหญ่ให้นำกรวด,กระถางแตกมาปิดรูกระถาง
ต่อมาใส่ดินร่วน 4%
ใส่ดินทราย 1%
ใส่หินภูเขาไฟ 1%
เทน้ำลงไปในดิน
ใช้นิ้วจิ้มตรงกลางของดิน
(โมกข์จะจับตรงหนามเลยแต่ฉันต้องใช้กระดาษทิชชูหรือไบไม้จับ)
นำต้นตะบองเพชรใส่ลงไปในรู
กำกรวดไปเทรอบๆต้นตะบองเพชร
รถน้ำมันอีกครั้ง"
" ถ้าหน้าหนาวให้ 7 วันรดน้ำมันหนึ่งที
ถ้าหน้าฝนให้ เดือนหนึ่ง รดน้ำมันหนึ่งที
ถ้าหน้าร้อนให้ 3 วันรดน้ำมันหนึ่งที "
" ฉันมีต้นตะบองเพชรอยู่ต้นหนึ่งมันแตกยอดเยอะมาก"
ฉันพูด
โมกข์บอกว่า
" เราต้องดูว่าอันไหนโตพอที่จะดึงออกมาอันไหนที่ไม่พร้อมก็ให้อยู่กับแม่มันไปก่อน"
พอดึงเสร็จก็ทาปูนแดงที่แผลของต้นตะบองเพชร
(ปูนแดงทำมาจากปูนขาวผสมขมิ้น ในสมัยก่อนนิยมนำมากินกับหมาก )
ที่ใช้ปูนขาวไม่ได้เพราะฤทธิ์เดชของมันเยอะกว่าปูนแดงมาก
เราต้องรอ 7 วันก่อนที่จะลงดิน"
แต่ปรากฏว่าโมกข์นำต้นตระบองเพชรที่รากแล้วลงดินโดยให้ส่วนที่
ทาปูนอยู่เหนือดิน
"เพราะว่าตรงที่ทาปูนอยู่ด้านบนรดน้ำแล้วมันไม่โดนน้ำ"
โมกข์สอนถึงขนาดนั้นฉันยังต้องถามอีกหลายคำถาม
แล้วฉันก็สอนโมกข์การทำ scratch ซึ่งตอนนั้นฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย ไม่เก่งเช่นเดียวกับ
ฉันซึ่งไม่เก่งต้นไม้ ฉันสอนถึงขนาดนั้นฉันยังต้องถามอีกหลายคำถาม
ฉันเรียนรู้ว่า ทุกคนเก่งไม่เหมือนกันและเราสามารถเรียนรู้จากกันและกันได้