เลี้ยงน้อง
เมี่อมีสมาชิกคนใหม่ในครอบครัว........
ปีนี้มีสมาชิกคนใหม่ในครอบครัว คือน้อง''ไพลิน'' ตอนเเรกฉันร้องไห้ดังมาก เพราะไม่อยากมีน้อง อยากเป็นลูกคนเดียว เเต่พอน้องเกิด น้องน่ารักมากฉันเลยคิดว่า เอ๊ะมีน้องก็ได้ จะได้มีเพื่อนเล่นไม่เป็นไรหรอก ( เพราะตั้งเเต่ฉัน 11 ขวบ เเม่ก็เลิกเล่นกับฉัน พ่อก็เลิกเล่นกับฉัน ยายก็เลิกเล่นกับฉัน มีเเต่น้าคนเดียวที่ยังเล่นกับฉัน เเต่น้าก็อยู่กรุงเทพฯ ฉันจึงไม่มีเพื่อนเล่น ) เเถมน้องยังหน้าเหมือนกับฉันอีกด้วย! >.<
 
ฉัน                                                         น้อง
( น้องอวบกว่านิดหน่อย )-_-
 
บางทีฉันก็อ่านนิทานให้น้องฟัง บางทีฉันก็เล่นไวโอลินให้น้องฟัง
ถึงน้องจะมีนิทานเล่มเล็กๆของน้อง เเต่บางทีน้องก็อยากอ่านเเบบที่ฉันอ่าน ฉันเลยอ่านให้น้องฟัง
หรือถ้าฉันไม่ว่างอ่านให้น้องฟัง...... น้องก็อ่านเอง
555 ไม่ใช่หรอก น้องก็รอจนถึงเวลาที่ฉันจะอ่านให้ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นช่วงก่อนนอน
 
พอน้องโตขึ้น ก็เล่นด้วยกันสนุกขึ้น!
งานอดิเรกของน้องมี 3 อย่าง
1) เล่นน้ำ & หญ้า
2) กิน!
3) นอน
 
^_^
 
 
 
 
 
 
การเลี้ยงน้องทำให้ฉันมีสมาธิ ( เพราะถ้าเราไม่มองน้องดีตอนน้องอยู่บนเก้าอี้ หันไปน้องอาจจะตกลงมาเเล้วก็ได้ )
การเลี้ยงน้องทำให้ฉันมีความรับผิดชอบ ( ถ้าเราเป็นหวัด เราก็ห้ามไปใกล้น้อง เดี๋ยวน้องติด [ เเต่ฉันทำน้องติดตลอดเลย เเฮ่ๆๆ ] )
การเลี้ยงน้องทำให้ฉันหัดชงนม หัดเปลี่ยนเเพมเพิด หัดใส่เเพมเพิด เเละหัดใส่เสี้อผ้าให้น้อง ( เเต่ฉันไม่เปลี่ยนเเพมเพิดที่มีอึ้ เพราะมันเหม็น >_< )
ฉันชอบเลี้ยงน้อง เพราะเลี้ยงน้องสนุก เลี้ยงน้องตลก เลี้ยงน้องได้เล่น
 
( เลี้ยงน้องตลก v )
( ^o^ น้องจุ่มหน้า 55555 )
 
 
น้องน่ารัก