ทั้งหมดนี้คือความเห็นส่วนตัวล้วนๆ นะคะ เราว่าพ่อแม่ที่ทำโฮมสคูล สิ่งที่ต้องคำนึงถึงมากที่สุด (อย่างน้อยอันนี้สำหรับตัวเองนะคะ) ก็คือเรื่องจิตวิทยาเกี่ยวกับเด็ก

เขียนกลับไปกลับมาอยู่หลายรอบ ไม่ลงตัวซักทีว่าจะเขียนตรงนี้ยังไง เอาแบบไม่เทคนิคอลเกินไปคราวที่แล้วเข้าไปอ่านแล้วตัวเองยังหลับเลย ^^

ทั้งหมดนี้คือความเห็นส่วนตัวล้วนๆ นะคะ เราว่าพ่อแม่ที่ทำโฮมสคูล สิ่งที่ต้องคำนึงถึงมากที่สุด (อย่างน้อยอันนี้สำหรับตัวเองนะคะ) ก็คือเรื่องจิตวิทยาเกี่ยวกับเด็ก ถ้าเราไม่ได้เป็นพ่อแม่ที่ละเลยลูก อยากคอนเฟิร์มตรงๆ เลยว่าไม่มีใครในโลกที่จะรู้จักลูกได้ดีไปกว่าเราเลย เราอาจจะมีพลาดทางเทคนิคหรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์บ้าง แต่ของพวกนี้ซึมซับกันได้ผ่านการอ่าน การร่วมสนทนากับพ่อแม่ท่านอื่นๆ การเปิดใจให้กว้าง รวมถึงการต้องกดให้อีโก้ตัวเองลดลงค่ะ ตัวหลังนี้สำคัญค่ะเพราะนั่นแหละตัวการสำคัญที่ทำให้เราพลาด

สุดท้ายที่สำคัญที่สุดคือการลองของจริงซึ่งเชื่อว่าเราทุกคนทำอยู่แล้ว นั่นคือลองกับลูกเราตรงๆ โดยส่วนตัวคือทำแบบ (หรือใช้คำว่ากำลังทำจะดีกว่าค่ะ) ไม่ลำเอียงหรือถือทิฐิ (non-biased), ให้เด็กเป็นศูนย์กลาง (child-centred) และประยุกต์ใช้การมองเด็ก (image of a child) มาเรียนรู้จากลูกโดยตรง ให้ลูกเป็นผู้สอนเราบ้างค่ะ และเราเป็นผู้เรียน ส่วนตัวคิดว่าสิ่งนี้เป็นสิ่งที่สำคัญมากเพราะเด็กแต่ละคนต่างกัน การมีเวลาทำโฮมสคูลทำให้เรามีเวลาหันมาสนใจเรื่องพวกนี้มากขึ้นมากกว่าสิ่งที่เป็นผลิตภัณฑ์ที่สังคมให้ความสำคัญค่ะ (คือการวัดว่าด้วยรูปธรรมของพัฒนาการเด็กว่าเขียนได้รึยัง อ่านได้รึยัง ฯลฯ)

สุดท้ายเราจะให้ความสำคัญถึงกระบวนการการเรียนรู้ของเขามากกว่าสิ่งที่เขาต้องทำให้ได้ในช่วงเวลาที่พัฒนาการของเขาเองอาจจะยังไปถึงไม่ได้ ถ้าเขาสามารถเข้าใจถึงกระบวนการการเรียนรู้ของตัวเขาเองเมื่อเขาโตขึ้นกว่านี้ หน้าที่ของเราที่จะต้อง "สอน"​ก็จะเบาลงค่ะ หรือหวังเอาไว้ว่าแทบจะไม่ต้องไปยุ่งกับเขาเลย ส่วนตัวหวังไว้เท่านี้เอง (แต่ยอมรับว่าตอนนี้มีทฤษฎีแต่ก็ห่วงว่าเราจะประยุกต์ภาคปฏิบัติได้ดีเท่าไหน ต้องลองค่ะ ลองเรียนไปพร้อมๆ ลูก)

จะพูดกลับถึงเรื่องการมองเด็ก (image of the child) ความหมายก็คือเราจะต้องเชื่อว่า เด็กมีความสามารถ มีความมั่นใจในตนเอง มีความคิดสร้างสรรค์ และสามารถค้นพบคำตอบได้ด้วยตนเองโดยไม่ต้องมีเรามาคอยบอกคำตอบที่ถูกต้องค่ะ จะขยายความประโยคพวกนี้ก็ไม่ดีไปกว่าตัวอย่างจริงค่ะ ก็ได้ไปอ่านโพสต์ที่คุณ Patai เขียนถึงน้องสีฝุ่นไว้ก่อนหน้านี้คะ เขียนได้โดนใจในสิ่งที่เราอยากเขียนพอดีเพราะเราก็มีประสบการณ์คล้ายๆ กัน (ยกเว้นเราโดนลูกบอกว่าขอให้เชื่อว่าเขาทำได้ ไม่ต้องมาคอยสอนค่ะ ^^) เลยขอลิ้งค์ไปให้อ่านเลยนะคะ

https://www.homeschoolnetwork.org/blog/70)​

สุดท้ายอยากทิ้งท้ายว่าพวกเราคิดว่าลูกของพวกเราเป็นอย่างไรค่ะ ลูกสาวของตัวเองได้ทำให้ตัวเองเห็นว่าเธอเป็นผู้เรียนที่มีความตั้งใจที่จะหาวิธีของเธอเองเพื่อทำให้งานสำเร็จและถามหาคำแนะนำเฉพาะเวลาที่เธอต้องการ เพิ่งเข้าใจค่ะว่าลูกเป็นอย่างนี้ค่ะ หรือน่าจะเป็นตัวเองมากกว่าที่ตาบอดไม่ได้มองมาก่อน ^^

ปล ไปยืมหัวเรื่องมาจากบทความนี้ค่ะ http://www.reggioalliance.org/downloads/malaguzzi:ccie:1994.pdf

• Previous
• Next