มนุษย์มีการเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา และเรียนรู้จากทุกสิ่งที่อยู่รอบตัว ในสังคมโบราณที่ยังไม่มีรูปแบบของการศึกษาที่เป็นระบบ มนุษย์ก็เรียนรู้จากสิ่งแวดล้อมและจากการดำเนินชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะเป็นการเรียนรู้เรื่องของโรคภัยไข้เจ็บ การเรียนรู้ที่จะปรับตัวอยู่กับธรรมชาติ การเรียนรู้และปรับตัวตามสภาพแวดล้อมและสภาพสังคมเพื่อให้สังคมมีความสงบสุข การเรียนรู้ที่จะหาอาหาร เพาะปลูก หรือแม้กระทั่งการถนอมอาหาร เพื่อให้สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ เหตุผลของการเรียนรู้จึงอาจกล่าวได้ว่า เพื่อให้มนุษย์สามารถที่จะดำรงชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข
จนกระทั่งสังคมเริ่มมีการพัฒนาและมีการประดิษฐ์ตัวอักษร การสื่อความรู้ในรูปแบบของการจดบันทึกจากสิ่งที่สังเกตอุปนิสัยของมนุษย์แต่ละคน จากประสบการณ์ จากสภาพสังคมและสิ่งแวดล้อม รูปแบบการศึกษาเป็นระบบจึงเกิดขึ้นโดยอาศัยบันทึกต่าง ๆ เป็นสำคัญ โดยช่วงแรกในต่างประเทศก็มีการศึกษาตามสำนักต่าง ๆ ซึ่งแต่ละสำนักก็จะมีแนวคิด หลักการสอนเป็นไปตามแนวคิดของเจ้าสำนัก หรือในประเทศไทยแต่เดิมก็เป็นการศึกษาในวัง การศึกษาจากวัดหรือการศึกษาที่บ้าน การศึกษาแต่เดิมก็เพื่อให้สามารถอ่านออกเขียนได้ เพื่อที่ว่าเมื่ออ่านออกเขียนได้แล้ว ผู้เรียนก็จะไปศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมเอง แต่วัตถุประสงค์สุดท้ายก็คือเพื่อประกอบอาชีพและดำรงชีพในสังคมได้นั่นเอง
อ่านต่อ :
แผนการจัดการศึกษาของครอบครัว "ครอบครัวบุญจวงสิริสกุล"